Była to prawdziwa przyjemność dla uszu okraszona dodatkowo niecodzienną dawką historii i patriotyzmu. Muzyka wprowadziła zebranych w tamte, jakże trudne czasy dla naszej Ojczyzny. Słuchano o czasach niewoli, ciężkiej wojnie, okopach na froncie i w końcu upragnionej wolności. Muzycy przedstawili bardzo różnorodną gatunkowo muzykę; od pieśni takich jak; Wojenko, wojenko, O mój rozmarynie czy Polna różyczka, po kompozycje nastrojowe i melancholijne Stanisława Moniuszki ,Jana Ignacego Paderewskiego czy też Fryderyka Szopena, o którym Henryk Wieniawski powiedział kiedyś; ,, jego muzyka to armaty ukryte w kwiatach". Szczególnie zachwycające były pieśni w wykonaniu sopranistki -pani Karoliny Zdrojkowskiej- jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki przeniosła ona publiczność w klimat opery i operetki.